Andsvar2 - hef hagsmuna að gæta og á aðild að málinu

24. maí 2025

Umboðsmaður Alþingis

Kristín Benediktsdóttir

Skúlagata 4, 101 Reykjavík

[e-mail]

Efni: Viðbótarerindi vegna Landsréttarmáls nr. 588/2021 um ólögmæta sóttkví, stjórnsýslukæru til heilbrigðisráðuneytisins og Héraðsdómsmáli um Ivermectin – ítrekun á erindi frá 23. maí 2025

 

Virðulegi umboðsmaður Alþingis,

Undirritaður, Guðmundur Karl Snæbjörnsson, læknir, sendi hér viðbótarerindi til staðfestingar á beinni aðild minni skv. 2. mgr. 4. gr. laga nr. 85/1997 í þremur tilteknum stjórnvaldsákvörðunum sem snerta mig persónulega og brjóta gegn stjórnarskrá, lögum og alþjóðlegum mannréttindasamningum, þ.á.m. Landsréttarmál nr. 588/2021 um ólögmæta sóttkví. Ég vísa til fyrri erinda minna (18. apríl 2025, viðbótarerindi 1–9) og erindis míns frá 23. maí 2025, sem ég sendi UA í tölvupósti. Í símtali við UA þann 22. maí 2025, ítrekaði ég beiðni mína um fund og tilkynnti að ég hefði ekki fengið svarbréf yðar, dagsett 14. maí 2025, þrátt fyrir fullyrðingar UA um póstlagningu í venjulegum, sem ég efast nú um, þar sem ég fékk bréfið fyrst í tölvupósti 22. maí 2025, eftir beiðni mína í símtalinu. Seinkun á afhendingu bréfsins (8 dagar frá dagsetningu til afhendingar og í dag, 24. maí, eru liðnir 10 dagar frá dagsetningu kl. 13:26) er óeðlileg og gæti talist brot á vönduðum stjórnsýsluháttum (2. gr. laga nr. 85/1997). Hef enn ekki fengið svar við erindi mínu frá 23. maí, sem er eðlilegt þar sem það barst ykkur aðeins í gær.

1. Landsréttarmál nr. 588/2021: Skerðing frelsis

Málsatvik: Sóttvarnalæknir, Þórólfur Guðnason, ákvað 2. október 2021 að ég skyldi sæta sóttkví frá 2. til 7. október 2021 sem óbólusettur ferðamaður frá Svíþjóð, án bólusetningarvottorðs, skv. 5. mgr. 7. gr. reglugerðar nr. 1100/2021 (Landsréttarúrskurður, 7. okt. 2021, mál nr. 588/2021, sjá Fylgiskjal 1). Héraðsdómur Reykjaness staðfesti ákvörðunina (mál nr. R-1979/2021). Ég kærði til Landsréttar, krafðist ógildingar vegna skorts á lagastoð og ólögmætrar mismununar óbólusettra (65. gr. stjórnarskrár, 11. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993). Landsréttur staðfesti sóttkvíina, taldi hana innan svigrúms stjórnvalda.

Aðild: Sóttkvíin skerti frelsi mitt beint, sem snertir mig persónulega umfram aðra, uppfyllir 2. mgr. 4. gr. laga nr. 85/1997. Ákvörðunin braut gegn:

• 66. gr. stjórnarskrár (frelsi frá handtöku).
• 71. gr. stjórnarskrár (einkalíf).
• ECHR grein 5 (frelsi) og ICCPR grein 9 (frelsi).

Lagarök: Sóttvarnalæknir fullyrti að óbólusettir væru þrisvar sinnum líklegri til að smitast en bólusettir, en lagði engin gögn fram til stuðnings (Landsréttarúrskurður, bls. 3, liður 13). Fullyrðingin er staðleysa eðarangfærsla, þar sem hún skortir vísindalegan grunn (Jefferson et al., 2023; Herby et al., 2022), brýtur gegn rannsóknarskyldu (10. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993) og meðalhófsreglu (lög nr. 19/1997). Landsréttur brást rannsóknarskyldu sinni (1. mgr. 94. gr. laga nr. 91/1991), sem brýtur gegn ECHR grein 6 (réttlát málsmeðferð). Mismunun óbólusettra brýtur gegn 65. gr. stjórnarskrár og ECHR grein 14.

2. Stjórnsýslukæra til heilbrigðisráðuneytisins: Ivermectin-synjanir

Málsatvik: Lyfjastofnun synjaði mér fjórum sinnum árið 2021 að ávísa Ivermectin gegn COVID-19, þrátt fyrir vísindalegan stuðning (Bryant et al., 2021). Ég kærði til heilbrigðisráðuneytisins, sem staðfesti synjunina en viðurkenndi annmarka á rökstuðningi (Mannlíf, 27. okt. 2021). Lyfjastofnun kærði mig til lögreglu (DV, 21. júní 2021) og mér var hótað fangelsi í 6 ár (DV, 14. júní 2023). Undanþága var veitt mér en synjað öðrum.

Aðild: Synjanirnar hindruðu faglega starfsemi mína, kæran skertu orðstír minn og mismununin snerti mig persónulega, uppfyllir 2. mgr. 4. gr. laga nr. 85/1997. Ákvarðanirnar brjóta gegn:

• 75. gr. stjórnarskrár (atvinnufrelsi).
• Lög nr. 74/1997 (réttindi sjúklinga, 4. gr.).
• Lög nr. 93/1994 (lyfjalög, 7. gr.).
• 65. gr. stjórnarskrár (jafnræði).
• ECHR greinar 8 og 10.

Lagarök: Synjanirnar skortu vísindalegan rökstuðning, en mRNA bóluefni voru samþykkt án sambærilegs eftirlits. Kæran til lögreglu var óeðlilegur þrýstingur, sambærilegt De Vito v. Italy (umsókn nr. 9270/22).

3. Héraðsdómsmál um Ivermectin: Frávísun án efnislegrar meðferðar

Málsatvik: Ég stefndi ríkinu vegna banns Lyfjastofnunar við Ivermectin-ávísunum (Morgunblaðið, 28. nóv. 2022). Héraðsdómur vísaði málinu frá án efnislegrar meðferðar (DV, 2. des. 2022), þrátt fyrir stuðning tugum rannsókna (Bryant et al., 2021).

Aðild: Frávísunin hindraði réttlæti og snerti mig persónulega, uppfyllir 2. mgr. 4. gr. laga nr. 85/1997. Ákvörðunin braut gegn:

• ECHR grein 6 (réttlát málsmeðferð).
• ECHR grein 13 (réttarvernd).
• 75. gr. stjórnarskrár (atvinnufrelsi).

Lagarök: Frávísun án rannsóknar á vísindagögnum hindraði réttláta málsmeðferð.

Mótmæli við höfnun UA

Ég mótmæli höfnun yðar (dagsett 14. maí 2025, sent í tölvupósti 22. maí) á þeim grundvelli að erindi mín séu „of almenn“. Ofangreind mál, þ.á.m. Landsréttarmál nr. 588/2021, tengjast tilteknum stjórnvaldsákvörðunum sem snerta mig persónulega. Ólíkt almennum ásökunum um umframdauðsföll (1.962, Hagstofa Íslands, 2025), sýna þessi mál beinan skaða á réttindum mínum. Seinkun á afhendingu svarbréfs hindrar mig í að tæma innanlandsaðgerðir.

Kröfur

Ég krefst:

• Athugunar á lögmæti ákvörðunar sóttvarnalæknis í Landsréttarmáli nr. 588/2021.
• Athugunar á synjunum Lyfjastofnunar og úrskurði heilbrigðisráðuneytisins.
• Athugunar á frávísun Héraðsdóms.
• Frumkvæðisathugunar skv. 5. gr. laga nr. 85/1997 á kerfisbundnum hindrunum, í ljósi lýðheilsutjóns (Hagstofa Íslands, 2025).

Með virðingu,

sign 

Guðmundur Karl Snæbjörnsson læknir

f.h. World Council for Health Iceland
Lundi 8-12, 200 Kópavogur

 

Fylgiskjöl (lögð fram sem PDF, eða vísa til skjala UA):

• Landsréttarúrskurður, mál nr. 588/2021, 7. okt. 2021.
• Fyrri erindi (18. apríl 2025, viðbótarerindi 1–9; 23. maí 2025, áður sent UA).
• Svarbréf UA, 14. maí 2025 (sent í tölvupósti 22. maí 2025).

Rafrænar tilvísanir:

Fréttaumfjöllun (nokkrar þeirra):

• DV, 21. júní 2021: https://www.dv.is/frettir/2021/06/21/gudmundur-karl-laeknir-kaerdur-til-logreglu-eru-ad-saka-mig-um-ad-dreifa-eitri/
• DV, 14. júní 2023: https://www.dv.is/fokus/2023/06/14/eg-var-kaerdur-af-lyfjastofnun-og-mer-var-hotad-fangelsisvist/
• DV, 2. des. 2022: https://www.dv.is/frettir/2022/12/02/heradsdomur-visadi-ivermectin-mali-gudmundar-karls-gegn-lyfjastofnun-fra-domi/
• Morgunblaðið, 28. nóv. 2022: https://www.mbl.is/frettir/innlent/2022/11/28/stefnir_rikinu_vegna_banns_vid_notkun_ivermectin/
• Mannlíf, 27. okt. 2021: [Hlekkur ef til staðar, annars prentað afrit í fylgiskjali]. 

Vísindagreinar:

• Bryant et al., 2021: https://doi.org/10.1097/MJT.0000000000001402
• Jefferson et al., 2023: https://doi.org/10.1002/14651858.CD006207.pub5
• Herby et al., 2022: https://doi.org/10.1007/s10654-022-00898-7

 

Heimildaskrá

• Bryant, Andrew, et al. „Ivermectin for Prevention and Treatment of COVID-19 Infection: A Systematic Review, Meta-analysis, and Trial Sequential Analysis to Inform Clinical Guidelines.“ American Journal of Therapeutics28, no. 4 (2021): e434–e460. https://doi.org/10.1097/MJT.0000000000001402.
• Herby, Jonas, et al. „The Effectiveness of COVID-19 Lockdowns: A Meta-analysis.“ European Journal of Epidemiology 37 (2022): 645–654. https://doi.org/10.1007/s10654-022-00898-7.
• Jefferson, Tom, et al. „Physical Interventions to Interrupt or Reduce the Spread of Respiratory Viruses.“ Cochrane Database of Systematic Reviews 1 (2023): CD006207. https://doi.org/10.1002/14651858.CD006207.pub5.
• Landsréttur. Guðmundur Karl Snæbjörnsson gegn sóttvarnalækni. Mál nr. 588/2021. Úrskurður, 7. október 2021.
• „Guðmundur Karl læknir kærður til lögreglu: ‘Eru að saka mig um að dreifa eitri.’“ DV, 21. júní 2021. https://www.dv.is/frettir/2021/06/21/gudmundur-karl-laeknir-kaerdur-til-logreglu-eru-ad-saka-mig-um-ad-dreifa-eitri/.
• „Héraðsdómur vísaði Ivermectin-máli Guðmundar Karls gegn Lyfjastofnun frá dómi.“ DV, 2. desember 2022. https://www.dv.is/frettir/2022/12/02/heradsdomur-visadi-ivermectin-mali-gudmundar-karls-gegn-lyfjastofnun-fra-domi/.
• Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands nr. 33/1944.
• Sóttvarnalög nr. 19/1997.