Orsakir sjúkdóma veirur eða ekki veirur?

Næringarójafnvægi, ónæmiskerfisveiklun og eitrun: Exósómar sem afleiðingar, ekki orsakir sjúkdóma

Manngerð eitur, ekki náttúruleg veira

SARS-CoV-2 er manngerð gerfi-veira, framleidd sem eitur með skaðlegum spike próteinum og meðferð gegn henni þróuð og framleidd af hernaðaryfirvöldum BNA, staðfest í dómskjölum Pittman 2022 [11], þótt rannsókn Ioannidis (okt 2020) sýni 99,97% hættuleysi fyrir 0–69 ára [1].

Ath, þó veira á latínu þýði eitur, þarf að gera greinarmun á því manngerða (GOF) og náttúrulegum eitrunum, sem í venjulegu tali oftast bara nefnd eitur

mRNA „bóluefni“ frá Pfizer, Moderna og J&J, undirverktakar hernaðaryfirvalda, eru enn verra eitur, eru án verndar, auka sjúkdóma og dauðsföll – sýnt í slembirannsókn Pfizer 2020 [2] og Cleveland Clinic 2023 [14]. Ég leyfi mér að stórefast, ekki að ástæðulausu, um að við höfum ekki aðgreint hvort orsök sjúkdóma sé veira eða frumuviðbrögð líkamans, fruma, við álagi, streitu, eitrun og næringarójafnvægi. Exósómar (með spike prótein, RNA/DNA) gætu endurspeglað frumuviðbrögð, en mistök eða sagðar vera smitandi veirur, enn fremur veiktra af sálfræðihernaði (30% ónæmiskerfisveiking) [3].

Óáreiðanlegar rannsóknaraðferðir

Rannsóknir eins og Zhu et al. (2020) einangruðu SARS-CoV-2 í Vero E6 apafrumum, staðfestu að þeirra áliti smit með RT-PCR (30 kb RNA, spike gen) og rafeindasmásjá [4]. En PCR próf (Ct>35) ýkja smit (97–99% falsk jákvætt) [5] og Vero E6 álag skekkir niðurstöður [6]. Rafeindasmásjámynd (fylgir) sýnir frumu umkringda „doppum“, sagðra veira, með krónulaga útstæðum eiturbroddum (spike-próteinum), taldar „coronaveirur“ [4]. En, eru „doppurnar“ að koma frá frumunni (exósómar/MPVs) eða fara til hennar (veira)? Það er spurningin.

Augnabliksmynd, þó rafeindasmásjármynd, skýrir ekki stefnu þeirra[6]. Troyer et al. (2021) sýna exósóma bera RNA/prótein, smithæfni milli fruma er staðreynd, en milli einstaklinga bíður frekari rannsókna [7], líklegt út frá mörgu, en ósannað. Engar óháðar rannsóknir bera saman „doppur“ hjá sjúklingahópum sömu einkenna (t.d. hiti, hósti), sem veikir trúverðugleika að um veirur sé um að ræða. Hagsmunaaðilar (NIH, CDC, BreStem) fjármagna rannsóknir þessar og vekja tortryggni [4, 7]. Jaafar et al. (2020), óháðari, benda á PCR óáreiðanleika [5].

Spænska veikin og ruglingur orsaka/afleiðinga

Morens et al. (2008) rannsökuðu spænsku veikina, greindu 58 líkskoðanir og 8398 skýrslur, fundu ~80% dauðsfalla vegna bakteríulungnabólgu (t.d. pneumókokkar, listeria) [8]. Þeir kenna H1N1 um loftvegabreyðingarnar, en gæti verið orsakað af bakteríum, engar veirur ræktuðust eða bein merki um slíkt.

Bakteríusýkingar gætu endurspeglað ónæmiskerfisveiklun vegna eitrunar, streitu, eða næringarójafnvægis [8]. Jabbari et al. (2021) sýna streita/eitrun eykur exósóma-framleiðslu, sem miðla bólguvaldandi efnum [9]. Pegoraro et al. (2021) staðfesta exósómar bera bólguvaldandi efni í lungnasjúkdómum, líkt og COVID-19 einkenni [10].

Ónæmiskerfisveiklun og genabirting

Ónæmiskerfisveiklun, oft vegna næringarójafnvægis, eykur sjúkdómsnæmieinstaklinga. Sálfræðihernaður (t.d. ótta og hræðsluáróður) veikir ónæmiskerfið umtalsvert (~30%), eykur bólgur [3]. Rancourt 2024 metur 30,9 ± 0,2 milljón umframdauðsfella vegna bóluefna, hugsanlega 88–90 milljónir [14]. Genabirting (P53, BRCA) og truflun hvatbera (mitochondria) veldur ójafnvægi og skekkja orkuframboð fruma, veikja varnir ónæmiskerfisins og ýta undir fjölda sjúkdóma, sjálfsofnæmis og krabbameina [11, 12]. Rosenau (1919) sýndi 0% smit milli einstaklinga spænsku veikinnar [13].

Er þetta eitrun, exósóm, eða blekking veirusýkinga? Manngerð gerfi-veira og mRNA „bóluefni“ eru eitur, veikja ónæmiskerfið, framkalla exósóma og rugla greiningu. „Doppur“ á mynd gætu verið exósómar frá frumum sem myndast við álag, stress og eitranir en augnabliksmynd skýrir ekki stefnu þeirra. Exósómar endurspegla eitrun, streitu, næringarójafnvægi og sálfræðihernað, en PCR og Vero E6 ýkja smit. 

Ónæmiskerfisveiklun og genabirting vegna skertrar eða truflunar starfsmemi mitochondria (orkukorna, hvatbera (P53, BRCA) skýra sjúkdóma betur en veirufrásögnin. Óháðar rannsóknir þurfa til að staðfesta hvort „doppurnar“ séu í raun exósómar frá frumunum, en ekki veirur á leið til þeirra.

Skýring á mynd (sjá mynd í Facebook færslunni)

Myndin sýnir rafeindasmásjámynd af frumu umkringd „doppum“ með krónulaga útstæðum (spike), túlkaðar sem „coronaveirur“ (t.d. SARS-CoV-2). „Doppur“ gætu verið exósómar frá frumum við álag (eitrun/streita), losa RNA/prótein [6], en einnig hugsanlegar veirur á leið til frumunnar [4]. Augnabliksmynd skýrir ekki stefnu; hreyfimyndir þarf til að staðfesta.

Ályktun: Líklegast exósómar, en óvíst án frekari gagna [7].

Heimildir  - styttur með númerum í texta

• Ioannidis, John P. A. „Infection Fatality Rate of COVID-19 Inferred from Seroprevalence Data.“ Bulletin of the World Health Organization 99, no. 1 (2021): 19–33F. https://www.who.int/.

• Public Health and Medical Professionals for Transparency. „Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine Trial Data.“ 2020. https://phmpt.org/pfizer-documents/.

• Segerstrom, Suzanne C., and Gregory E. Miller. „Psychological Stress and the Human Immune System: A Meta-Analytic Study.“ Psychological Bulletin 130, no. 4 (2004): 601–630. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15250815/

• Zhu, Na, et al. „A Novel Coronavirus from Patients with Pneumonia in China, 2019.“ New England Journal of Medicine 382, no. 8 (2020): 727–733. https://doi.org/10.1056/NEJMoa2001017.

• Jaafar, Rawad, et al. „Correlation Between 3790 Quantitative Polymerase Chain Reaction Positives Samples and Positive Cell Cultures.“ Clinical Infectious Diseases, ciaa1491 (2020). https://doi.org/10.1093/cid/ciaa1491.

• Colombo, Miriam, et al. „Biogenesis, Secretion, and Intercellular Interactions of Exosomes and Other Extracellular Vesicles.“ Annual Review of Cell and Developmental Biology 30 (2014): 255–289. https://doi.org/10.1146/annurev-cellbio-101512-122326.

• Troyer, Zvika, et al. „Exosomes and SARS-CoV-2: Implications for Viral Transmission.“ Journal of Extracellular Vesicles 10, no. 10 (2021): e12146. https://doi.org/10.1002/jev2.12146.

• Morens, David M., et al. „Predominant Role of Bacterial Pneumonia as a Cause of Death in Pandemic Influenza: Implications for Pandemic Influenza Preparedness.“ Journal of Infectious Diseases 198, no. 7 (2008): 962–970. https://doi.org/10.1086/591708.

• Jabbari, Naser, et al. „The Role of Exosomes in Cancer Metastasis.“ Journal of Extracellular Vesicles 10, no. 8 (2021): e12102. https://doi.org/10.1002/jev2.12102.

• Pegoraro, Anna, et al. „Role of Exosomes in Lung Inflammation and Disease.“ Frontiers in Immunology 12 (2021): 658865. https://doi.org/10.3389/fimmu.2021.658865.

• Pittman, Mark T. „Court Order on Pfizer Documents.“ Informed Consent Action Network, 2022. https://icandecide.org/.

• Hanahan, Douglas, and Robert A. Weinberg. „Hallmarks of Cancer: The Next Generation.“ Cell 144, no. 5 (2011): 646–674. https://doi.org/10.1016/j.cell.2011.02.013.

• Shrestha, Nabin, et al. „Increased COVID-19 Incidence Post-Vaccination.“ Cleveland Clinic, 2023. https://www.clevelandclinic.org/research og Rosenau experiment https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/221687.
• Rosenau, Experiments To Determine Mode Of Spread Of Influenza Journal Of The American Medical Association 73( 5) 311 13   https://archive.org/details/rosenau-milton-j-1919-experiments-to-determine-mode-of-spread-of-influenza-journ/page/n1/mode/2up

• Rancourt, Denis, et al. „Excess Mortality Across Countries During the COVID-19 Pandemic.“ Correlation Canada, 2024. https://correlation-canada.org/.

 

Styttur heimildalisti - númer í texta

• Ioannidis, „Infection Fatality Rate“ [1].
• Public Health, „Pfizer-BioNTech“ [2].
• Segerstrom and Miller, „Psychological Stress“ [3].
• Zhu et al., „A Novel Coronavirus“ [4].
• Jaafar et al., „Correlation“ [5].
• Colombo et al., „Biogenesis“ [6].
• Troyer et al., „Exosomes“ [7].
• Morens et al., „Predominant Role“ [8].
• Jabbari et al., „The Role“ [9].
• Pegoraro et al., „Role of Exosomes“ [10].
• Pittman, „Court Order“ [11].
• Hanahan and Weinberg, „Hallmarks“ [12].
• Rosenau, et al., "mode of influenza spread" [13]
• Shrestha et al., „Increased 60%“ [14].
• Rancourt et al., „Excess Mortality“ [15].